Charles Leclerc, de vriendelijke rivaal van Max Verstappen

Max Verstappen heeft een nieuwe rivaal in het WK Formule 1: de vervanger van Lewis Hamilton heet Charles Leclerc. Wie is deze jongeman uit Monaco?

Wie op YouTube de woorden “Verstappen Leclerc karting” intikt, vindt vrijwel meteen een clipje uit 2012. Plaats van handeling is de kartbaan van Val d’Argenton in Frankrijk, waar een ronde in de WSK Euro Series kartkampioenschappen wordt verreden. Twee tienerjongetjes worden geïnterviewd over een aanvaring die zojuist op de met regen doordrenkte baan heeft plaatsgevonden.

De een vertelt in basisschool-Engels met herkenbare Limburgse tongval, terwijl de stoom nog uit zijn oren komt, hoe zijn concurrent hem zonder pardon van de baan reed: “Not fair!” De ander haalt zijn schouders op als hem wordt gevraagd wat er gebeurde en verkondigt in onmiskenbaar Allo Allo-Engels: “Nothing. Just an incident.”

Spoel de tijd tien jaar vooruit en deze twee jonkies kruisen wederom de degens op de baan, alleen zijn ze nu ouder en wijzer. Anno 2022 maken Charles Leclerc en Max Verstappen de dienst uit in de Formule 1 en wordt hun onderlinge relatie vooral gekenmerkt door wederzijds respect. “Het was niet genoeg vandaag maar oh mijn God, ik genoot echt van de race,” verkondigde Leclerc na zijn spectaculaire, verloren strijd tegen Verstappen in Jeddah. “Elke race zou zo moeten zijn. Max deed het geweldig en het was een top-race.”

Het is voor Nederlandse Formule 1-kijkers een nieuwe gewaarwording: na jaren van een vaak verbeten strijd tegen Lewis Hamilton is er nu een nieuwe concurrent voor Max Verstappen. In dit geval geen gearriveerde vedette, maar een jongeman uit Monaco die net als Verstappen nog aan het relatieve begin van zijn carrière staat en een grote toekomst wordt toegedicht. Hoewel Verstappen en Red Bull een valse start maakten met twee uitvalbeurten in drie races, nam de Nederlander dit weekend in Imola het heft weer in handen met een maximale score, waardoor de vroege achterstand op Leclerc flink geslonken is.

Als een raket

Het verhaal wil dat Charles Leclerc ooit bij Ferrari werd aangeraden door een van zijn beste vrienden, de in 2015 tragisch gestorven Jules Bianchi. De Fransman was de laatste Formule 1-coureur die in het harnas stierf en verkeerde ooit in dezelfde positie als Leclerc: hij was de gedoodverfde kroonprins van Ferrari, de sterpupil van de Ferrari Driver Academy. Zijn belofte werd in de knop gebroken door een noodlottig ongeval in de stortregen van Suzuka in oktober 2014; hij stierf in juli 2015 na een kunstmatig coma van negen maanden.

Gedurende 2014 zette Leclerc zijn eerste stappen in de formuleauto’s, waarna hij als een raket door de opleidingsladder schoot. Formule Renault, Formule 3, GP3 en uiteindelijk de Formule 2: geen van deze raceklassen hadden veel geheimen voor hem. De manier waarop hij in 2017 als eerstejaars de F2-titel op zijn naam schreef was uiterst indrukwekkend. In de eerste zes raceweekends liet Leclerc zes pole positions noteren en reed hij het veld met enige regelmaat op grote achterstand, in een klasse waar iedereen met hetzelfde materiaal rijdt.

Leclerc was dus klaar voor de Formule 1. Om hem in de luwte te laten rijpen, stalde Ferrari hem in 2018 bij zusterteam Alfa Romeo Sauber. Daar maakte hij eigenhandig een einde van de Formule 1-carrière van Marcus Ericsson. Leclerc liet geen spaan heel van de Zweed, destijds bezig aan zijn vijfde seizoen, en scoorde als rookie ruim vier keer zoveel WK-punten als zijn meer ervaren teamgenoot. Ferrari had genoeg gezien en promoveerde Leclerc al na één seizoen Formule 1 naar het moederschip, ten koste van veteraan Kimi Raikkonen.

Daarmee deed hij wat Bianchi ook ooit voor ogen had: vanuit de Driver Academy een plekje veroveren bij de Scuderia. Ook bij Ferrari bleek al snel dat Leclerc weinig boodschap had aan gearriveerde namen en gevestigde reputaties. Naast viervoudig wereldkampioen Sebastian Vettel zou hij de fijne kneepjes van het vak kunnen leren, zo was de gedachte. De realiteit pakte anders uit: Leclerc versloeg Vettel in 2019 direct. Hij pakte meer pole positions, won meer races, stond vaker op het podium en finishte het seizoen als vierde, vóór Vettel.

Een jaar later was de deconfiture van Vettel compleet: de Duitser stapelde fout op fout terwijl Leclerc zichzelf onmisbaar maakte bij Ferrari. Vettel vertrok met de staart tussen de benen, terwijl Leclerc inmiddels was beloond met een nieuw, langlopend contract tot en met 2024. Dat Leclerc nu boven komt drijven als kampioenschapsleider is dan ook niet onverwacht: zijn ster is al jaren rijzende en net als Verstappen wordt de jonge Monegask door veel kenners gezien als een van de nieuwe generatie coureurs die de komende jaren de lakens uitdeelt.

Licht in de ogen

Maar de dynamiek tussen Verstappen en Leclerc is een heel andere dan die tussen Verstappen en Hamilton. Net als zijn Nederlandse concurrent is Leclerc een relatief nieuwe naam aan het firmament, die vooral blij is dat hij nu eindelijk een auto tot zijn beschikking heeft waarmee hij om de wereldtitel kan strijden. Hoe anders was dat de voorbije jaren voor Hamilton, de zevenvoudig kampioen die zijn positie als onbetwiste grootmeester aangevallen zag door opgeschoten grut uit Maaseik en daardoor soms een stuk venijniger uit de hoek kwam.

Die andere dynamiek zorgt ervoor dat Verstappen en Leclerc elkaar het licht in de ogen gunnen, zoals in de eerste races van dit seizoen duidelijk werd — een welkome verandering ten opzichte van de soms erg grimmige verhoudingen in 2021. Voor de twee jongelingen van nog altijd slechts 24 jaar (Verstappen is zestien dagen ouder) tikt nog niet de tand des tijds en ze zijn nog niet noodzakelijk op recordjacht. Beiden hebben als alles meezit nog zeker vijftien jaar carrière voor de boeg. Lukt het dit jaar niet, dan een ander jaar wel.

Wat ook helpt is dat zowel Leclerc als Verstappen ondanks hun jonge leeftijd al uiterst volwassen en stabiel zijn. Allebei doorliepen ze in de Formule 3 de legendarische leerschool bij Van Amersfoort Racing, onder de bezielende leiding van ‘Ome Frits’: Verstappen in 2014, Leclerc een jaar later. Verstappen debuteerde vervolgens al op zijn zeventiende in de koningsklasse en werd, zeker na zijn promotie naar Red Bull als achttienjarige, gedwongen om snel op te groeien.

Leclerc heeft op zijn beurt, ondanks zijn jonge leeftijd, al veel tegenslag naast de baan te verwerken gekregen. In vijf jaar tijd verloor hij drie mensen die uiterst belangrijk voor hem waren: Bianchi in 2014, zijn vader in 2017 en boezemvriend Anthoine Hubert in 2019. Dagen na het overlijden van zijn vader won hij met grote overmacht een F2-race. De dodelijke crash van F2-talent Hubert in Spa zag hij live gebeuren: een dag later won hij op hetzelfde circuit de Grand Prix van België, zijn eerste zege in de Formule 1. Als er iemand is die persoonlijke tegenslag kan kanaliseren en sportieve tegenslag kan relativeren, dan is het Leclerc.

Kinderziektes

Toch is de relatie tussen Leclerc en Verstappen niet altijd even harmonisch, zoals de aanvaring op de kartbaan in 2012 uitwijst. Ook in de Formule 1 is er een precedent: drie jaar geleden, tijdens de Grand Prix van Oostenrijk in 2019, streden Verstappen en Leclerc net als in Jeddah tot het laatst om de overwinning. Twee ronden voor het einde deed de Nederlander een inhaalpoging waarbij hij Leclerc al wheelbangend van de kop verdreef en uiteindelijk als eerste over de finish kwam. Leclerc was niet onder de indruk en claimde dat Verstappen hem geen ruimte liet.

Pas uren na die finish besloten de stewards dat een straf voor Verstappen teveel van het goede was, waardoor zijn overwinning officieel werd. Met dat incident in het achterhoofd is het goed denkbaar dat er ook in het huidige front van onderlinge vriendelijkheid barstjes gaan ontstaan. Uiteindelijk zijn zowel Leclerc als Verstappen geboren kampioenen die ten koste van alles willen winnen. De mogelijkheid van een nieuwe aanvaring ligt dus altijd op de loer, zeker naarmate het seizoen vordert en de seizoensfinale steeds duidelijker in zicht komt.

Maar voor het zo ver is, moet Red Bull eerst de betrouwbaarheid volledig op orde krijgen en de overgebleven kinderziektes uit de RB18 filteren. In Imola was er geen vuiltje aan de lucht en scoorde het team maximaal, maar de snelle Red Bull is nog lang niet zo betrouwbaar als gewenst en dat heeft al de nodige punten gekost. Toch zal de dominante prestatie in Imola Verstappen vertrouwen geven. Daarnaast zal de Limburger hopen op een kwaliteitsdip bij Ferrari, of dan toch in ieder geval de terugkeer van wat Italiaanse wanorde. Want zoals de dure fout van Leclerc en het moeilijke weekend van Sainz in Imola aantoonden: een toefje chaos is nooit ver weg in Maranello.

© Alle tekst: Jeroen Demmendaal

Als (licht gewijzigd) gepubliceerd in NRC: https://www.nrc.nl/nieuws/2022/04/24/charles-leclerc-de-vriendelijke-rivaal-van-max-verstappen-a4117187